পৃষ্ঠা:ৰহঘৰা-দণ্ডিনাথ কলিতা.pdf/৫০

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩৮
ৰহঘৰা।

ডাঙৰ হলেই  পঢ়াব লাগিব
 পইচা-কড়ি ভাঙি;
ছোৱালী হ’লে  উলিয়াই দিওঁতেই
 লাগিব ধনৰ সাঙী।
সৰ্ব্বস্বান্ত হৈ,  লাগিব শেহত
 বানপ্ৰস্থী হ’ব;
তেতিয়াও হায়,  ডেকালিৰ চিন
 সাঁচ বান্ধি ৰ’ব।
এতেকে বুঢ়া হোৱাঁ ভাই,  একে চোঁচাই
 কেচুৱা কালটো এৰি;
কিয়নো মাজৰ  ডেকা কালটো
 সকলো কষ্টৰ গুৰি।

(৪)

শুনাচোন কওঁ  আৰু অলপমান
 ডেকা কালটোৰ কথা :-
ইয়াৰ ঠেলাত  মানুহ হয় ঠিক
 দীঘলডঢ়ীয়া পঠা।
ভাল-বেয়াৰ  নাথাকে বিচাৰ
 মনৰ নাথাকে থিৰ;
নামানে কাৰো হাক-বচন
 ভাবে নিজকে বীৰ।
তেজৰ বলত সংসাৰ বনত
 অনাই বনাই ফুৰে;