পৃষ্ঠা:ৰহঘৰা-দণ্ডিনাথ কলিতা.pdf/৪৫

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩৩
মেধি তীৰ্থ লৈ যায়।

(১৯)

 ডেকাই এনেতে লগালে মাত,—
 “ভাতত সোমাই নাথাকে জাত,
জগন্নাথতে পাবা প্ৰমাণ
 তৰ্কৰ সকাম নাই;
তাকে শিকিবলৈ  তোমাৰ দৰে
 মেধি তীৰ্থলৈ যায়।”

(২০)

 “ৰাখিছা প্ৰাণ খাই ভাত,
 তাত যাব নোৱাৰে জাত,
ভালৰ অৰ্থে  কৰা কামৰ
 কোনো পৰাচিত নাই”;
শুনি গুণি বেজাৰ মনেৰে
 মেধি তীৰ্থলৈ যায়।

(২১)

 তিন দিনৰ মূৰত জাহাজ গ’ল
 পিচৰ ঘাটতে মেধি ৰ’ল;
পৰাচিত হবলৈ  উজাই আহিল
 কেৰেয়া নাও পাই;
শুনিলে মাজিয়ে—  নাৱেৰে কিয়
 মেধি তীৰ্থলৈ যায়।