পৃষ্ঠা:ৰহঘৰা-দণ্ডিনাথ কলিতা.pdf/৪৪

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩২
ৰহঘৰা।

(১৬)

 মেধিয়ে বলে—“এইটো কোন?”
 ডেকাই বোলে– ’ৰান্ধনি বামুণ’;
মেধিয়ে বোলে— “বামুণ যদি
 পোন্ধ নো কিয় নাই?”
ডেকাই বোলে-  “এনে বাপুৰেই
 মেধি তীৰ্থ লৈ যায়।”

(১৭)

 “মেখেলা পিন্ধা”—মেধিয়ে কয়,
 “মছলমান এইটো বুজিছোঁ মই;
ইয়াৰ হাতেৰে ভাত খুৱাই
 দেহাটো কৰিলা ছাই;
আৰু নো কিহৰ আশা কৰি
 মেধি তীৰ্থলৈ যায়?”

( ১৮ )

 বিনাই বিনাই পইচা দিলে;
 ভাতেই মেধিৰ জাতটো নিলে;
নিজকে দূষি মূৰটো দোঁৱাই
 চিন্তাত অৱশ কায়;
পাব নে নাপায় জাতটো ভাবি,
 মেধি তীৰ্থ লৈ যায়।