পৃষ্ঠা:ৰহঘৰা-দণ্ডিনাথ কলিতা.pdf/২৫

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৩
চণ্ডাল-কুমাৰী।

নিমিষতে হয় পাপ তাপ ক্ষয়,
 হয় ধৰা স্বৰ্গখনি।
এতেকতে সৱে ভক্তি সহকাৰে
 গোৱাঁ,-“জয় সুৰা জয়”;
দূৰ হব দুখ, পাবা স্বৰ্গ-সুখ,
 নাথাকে নৰক ভয়।

চণ্ডাল- কুমাৰী।

( কথা-সৰিৎসাগৰৰ পৰা।)

চণ্ডালৰ ঘৰত জম্মিল কন্যা
 ৰূপত পোহৰ ঘৰ;
ওপজোঁতেই বাপেকৰ চিন্তা
 ক’ত মিলিব বৰ।
বাপেকে বোলে ছোৱালীৰ ৰূপ
 সোণতকৈও চৰে;
নামটো হওক কাঞ্চনমতী
 ৰজাৰ জিয়াৰীৰ দৰে।
বয়সত কন্যাই  ভাবিলে তেওঁ
 সবাতকৈ ৰূপৱতী;
যি হব শ্ৰেষ্ঠ গোটেই বিশ্বত
 তেওঁকে বৰিব পতি।