এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩
বুঢ়া-বুঢ়ীৰ দন্দ।
(১০)
“ইয়াকেহে কৰ শোলা?”
ডাঁঢ়িত খামুচি গাজনি মাৰিলে,-
“এতিয়াই বাহিৰ ওলা।”
( ১১)
বুঢ়াই মাৰিলে টান;
ডাঁঢ়িকোছা ৰ’ল বুঢ়ীৰ হাততে,
পৰি ছিগি গ'ল কাণ।
(১২)
আনিলে ডাক্তৰ মাতি;
পুতেকৰে স'তে পৰ দি বুঢ়ীয়ে
কটালে ইছোৱা ৰাতি।
(১৩)
বুঢ়া-বুঢ়ীৰ ‘দন’,-
ইয়াক শুনিলে গুচে খৰিয়াল
হয় ধৰ্ম্মল’ই মন।
⸻