এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
এঠাইত সৰিয়হ তলিৰ মাজত এজোপা গছৰ তলত | ||
বোৱাৰীজনী বহি পৰিল। | ||
ওজা | : | মোৰ বৰ ভাগৰ লাগিছে। মই ইয়াত অলপ বহিম। |
ডাইনাপালী | : | বহা। |
ওজা | : | উহ বৰ গৰম। |
ডাইনাপালী | : | এক আহামক কামাৰবুঢ়া |
এক আহামক আমাৰ বুঢ়া | ||
এক আহামক যাৰ ভুমি | ||
এক আহামক আমাৰ তুমি | ||
ওজা | : | এইটো কি কথা কলা। |
ডাইনাপালী | : | হয় এক আহামক (মুৰ্খ) কামাৰবুঢ়া। |
ওজা | : | তাৰ মানে। |
ডাইনাপালী | : | তাৰ মানে আমাৰ গাঁওৰ যে ভলা কমাৰ আছিল। এই |
ভলা কমাৰৰ তিৰি চলি বেটা পুত্ৰ কোনো নাই। কমাৰ | ||
কাম কৰি পোৱা ধনখিনি সোন কিনে আৰু সোণৰ লাৰু | ||
কৰি এখন জাল মোনাৰ ভিতৰত কমৰত বান্ধি ৰাখে। | ||
ওজা | : | খৰছ কৰি খাব লাগে। সোণখিনি সাচি থয় কাৰবাবে। |
ডাইনাপালী | : | সেই কাৰণে কামাৰ বুঢ়া আহামমক। এক আহামমক |
আমাৰ বুঢ়া। | ||
ওজা | : | তুমি পিতাকো আহামমক বনালা। |
ডাইনাপালী | : | হৈ কাৰণে কৈছো। যদি আহামমক নহয় কোনোবাই |
আহি ক’লে তোমাৰ বোৱাৰী মৰাশ খাইছে। সেই |
হাহিৰ টোপোলা- ৭৪