পৃষ্ঠা:হাহিৰ টোপোলা.pdf/৭৫

ওজা	:	দে নামতু কৌ?
ডাইনাপালী	:	মোৰ নাম নিধনী কেওত, পিতাৰ নাম ধনী কেওত।
ওজা	:	ঐ নিধনী। কথাতু ভাল নহয় এ। তোৰ বাপেৰ ধনী
		সদাগৰ তাৰে পুতাক নিধনী কুনিনু থৈছিল এতোৰ
		নামটো। আজি তোৰ নামতু নেলখুদে। তই এটা ভাল
		চাই নাম লৈ সোমবাৰে আহিবি।
ডাইনাপালী	:	হব ছাৰ।
ওজা	:	আজি যা।
ডাইনাপালী	:	মাষ্টৰৰ কথাশুনি নিধনী ভাল নাম বিচাৰি গাওঁৰ মাজে
		মাজে গৈ থাকিল।
ওজা	:	ঐ চলি, ৰহ ৰহ গছদাল পৰিব কাটা হৈছি। অলপ ৰ
		ধিলা হৈ আছে মৰা গাছ।
ডাইনাপালী	:	হেৰি কি গছ এইডাল।
ওজা	:	অমৰা।
ডাইনাপালী	:	বুলে মৰা গছ হে।
ওজা	:	অ মৰা গছ। নচোৱা কিয়।
ডাইনাপালী	:	কি উল্টা কথা কৱে হা। গছ ডাল হ’ল অমৰা। ইটা
		কৈছে বুলে মৰা গছ।
ডাইনাপালী	:	তাৰ মানে অমৰাও মৰে।
ওজা	:	ইয়াৰ পৰা যা কি উল্টা পুল্টা কথা সুধি থাকে।
ডাইনাপালী	:	বৰ পিয়াহ লাগিছে অলপ পানী খাব পাৰিলে ভাল আছিল।
		হেৰি বৰ পিয়াহ লাগিছে অলপ পানী পাম নেকি?

হাহিৰ টোপোলা- ৬৬