এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
। ডাইনাপালী : তুমি বুজা নাই, আমাৰ আতাই মোক কি কৈছিল জানা, বুলে বাপু মই তোৰ বিয়াক লাগি নাথকু, তোৰ বিয়া চাবা নাপাও। পাচে বাপু মই বাচি থাকোতে এটা বুদ্ধি দেউ দে! ওজা 8 মৰাৰ আগতে আইতে বুদ্ধি দিলাক। ডাইনাপালী ঃ দিলাক, মোক কলাক বাপু আপী চাবা গেলি তই আপীৰ ৰূপ নাচাবি। আপীতু কানা হক, কুজা হক, আখান ভৰি খৰা হ’ক, এগলা আকৌ আপত্তি নকেইৰবি। , ওজা
- কানা, কুজা, খৰা একো চাব নালাগে, তেনেহ'লে কি
চাব লাগিব। ডাইনাপালীঃ নাকতু, নাকতু যদি দীঘল হৱে সিননাই আপীক বাইনা দে। ওজা
- বাৰু ডাইনাপালী নাক দীঘল তিৰীৰ কিবা কাহিনী তুমি
জানা। জানো। ডাইনাপালীঃ ওজা
- বাৰু কোৱাচোন?
| ডাইনাপালীঃ একযোৰা বামুন বামুননী আছিল। সেহাতৰ অৱস্থা বৰ বেয়া। আকদিন বামনেনী বামুনক কলাক বুলে শুনছিনা। কি হ'ল। ওজা : ৷ ডাইনাপালী : ওজা এঙ্কে কি বহি থাকে৷ আমাৰ ৰজা বুলে বৰ দয়ালু। ৰজাৰ তাকে গেলি কিজেনি অলপ পইচা চইছা দিলাকে হৈ।
- যাবা পাৰু ৰ। পাছে এটা অসুবিধা মানে বামুন মানুহে
তিনিখন কাপোৰ গাত নহলে খোজ কাঢ়িব নাপাই। হাহিৰ টোপোলা- ১৫