পৃষ্ঠা:স্ত্ৰী-পৰ্ব্ব.djvu/৯৭

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৮৭
নাৰী পৰ্ব্ব।

বলে বা উপায়ে কৰা যাক যেনে ইচ্ছা।
তোমাৰ বাঞ্চিত কোনে কৰিবেক মিছা॥
বুলিলাহা দুৰ্য্যোধন দুৰ্জ্জুন কপটি।
না মানিল কাৰোবাক্য অতি মন্দ মতি॥
কিন্তু তাক কিবুলিবো তোমাত গোসাই।
বিচাৰি নেপাওঁ তযু বিনে আন ঠাই॥
হৃদয়ত থাকি তুমি যেনে বুদ্ধি দিলা।
দুৰ্য্য়োধনে তাক তেনে মতে আচৰিলা॥
তেনে হলে তাক দোষ দিছা কি প্ৰকাৰে।
গুণি ছোৱা যত দোষ তোমাতেসে পৰে॥
তুমি মাত্ৰ ভৈলা কৌৰৱৰ বধ ভাগি।
অনাথ কৰিলা মোক ইজন্মক লাগি॥
যাৱে ইতো প্ৰাণ মোৰ শৰীৰে ৰহয়।
তাৱে মোৰ শোক অগ্নি নিবৃত্তি নহয়॥
পুত্ৰৰ সন্তাপে দেহা দহে অনুক্ষণ।
এক দুই নোহে মোৰ শতেক নন্দন॥
তোমাৰ কথাত মই নেযাওঁ সঞ্জাত।
যতেক কৰিলা তুমি অপোন ইচ্ছাত॥
তুমি মোক দিলা যেন দাৰুণ সন্তাপ।
দিয়ো মই তোমাক তেনয় ঘোৰ শাপ॥
তেবেসে গুচিব হৃদয়ৰ গুল গুলি।
এহি বুলি সতী হাতে জল লৈলা তুলি॥