এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৮৬
স্ত্ৰী পৰ্ব্ব।
হৰি হৰি কিনো মোৰ অভাগ্য কপাল।
তোমাৰ দয়াৰ পাত্ৰ নভৈলা গোপাল॥
কৰ্ম্মৰ লিখন বুলি ভাণ্ডিছা বচনে।
তুমি বিধতাৰো স্ৰষ্টা সৰ্ব্ব শাস্ত্ৰে ভনে॥
তুমি কূট্ নাট কৰি সবাকো মাৰিলা।
কৰ্ম্মফল বুলি কেনে মোক প্ৰবোধিলা॥
নোৱাৰোহো পতিয়াব বুলি কৰ্ম্মমূল।
তুমি সে কৰিলা নাশ যত কুৰুকুল॥
কৌৰৱত তযু কিনো নিষ্ঠুৰ মিলিল।
তিলাৰ্দ্ধ তোমাৰ মনে দয়া নোপজিল॥
একটীয়ো পুল নাৰাখিলা সংসাৰত।
বংশ নাশ হেতু তুমি চিন্তিলা মনত॥
মোৰ হৃদয় তুমি যেনে দিলাশাল।
বিদৰে পৰাণ মোৰ কি কৈবো গোপাল।
তুমি সৰ্ব্ব আদিমুল স্ৰজন পালন।
কৰি আছা তুমি ত্ৰিজগত সংহাৰণ॥
সুমতি কুমতি দাতা তুমি কৃপাময়।
শুভাশুভ কৰ্ম্ম তযু ইচ্ছাতেই হয়॥
সৰ্ব্বত্ৰ জীৱত পশি আছা নাৰায়ণ।
তুমি বিনে কৰন্তা নাহিকে আন জন॥
বুলি আছা সমস্তকে কালে সে কৰয়।
তুমি বিনে কাল নাহি জানিছো নিশ্চয়।
