পৃষ্ঠা:স্ত্ৰী-পৰ্ব্ব.djvu/৮৩

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৭৩
নাৰী পৰ্ব্ব।

বিদুলী চমক যেন আকাশে উদয়।
ক্ষণিক শৰীৰ ইতো জানা সেহি নয়॥
বিশেষ জানিবা ইতো অনিত্য সংসাৰ।
সুহৃদ বান্ধৱ আদি পুত্ৰ পৰিৱাৰ॥
কাৱ কোন আছে পিতৃ মাতৃ পুত্ৰ ভাই।
কালৰ গতিকে সবে হোৱে একঠাই॥
যেন তৃণ কাষ্টচয় নদীৰ বেগত।
একত্ৰ হোৱয় আসি একহি স্থানত॥
ক্ষণেকতে অন্তৰে জলৰ বেগ পাই।
সেহি মতে কালে জানা জীৱক চলাই॥
কোন জন অমৰ আছয় সংসাৰত।
তাক ভালে গুণি চোৱা আপোন মনত॥
বিধিয়ে কপালে যেন লিখি আছে যাৰ।
তাক খাণ্ডাইবাক পাৰে হেন শক্তি কাৰ॥
তুমি মহা বিজ্ঞ অতি নাৰীত প্ৰবীণ।
তথাপি কৰিছা শোক যেন জ্ঞানহীন॥
জানি তুমি এড়া শোক মোৰ বাক্য ধৰি।
বিধিৰ নিবন্ধ তাক এড়াব নোৱাৰি॥
কৃষ্ণৰ প্ৰবোধ শুনি কৌৰৱ জননী।
মনদুঃখে কৰযোৰে বুলিলন্ত বানী॥
যিবুলিলা হৰি তুমি দৈৱকী তনয়।
সবে সত্য কিন্তু মোৰ হৃদয়ে নসয়॥