পৃষ্ঠা:স্ত্ৰী-পৰ্ব্ব.djvu/১০৯

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৯৯
নাৰী পৰ্ব্ব


নিনি লাহা বিধি মোক পুত্ৰৰ লগতে।
শত পুত্ৰ সন্তাপ সহিবো কোন সতে॥
এহিবুলি বুকে কৰ হানে ঘনে ঘন।
পাছে সম্বোধিয়া মাতিলন্ত নাৰায়ণ॥
শুনা শুনা মাৱ শোক নকৰিবা আৰ।
কান্দিলে কি আসিবেক তনয় তোমাৰ॥
ব্ৰহ্মা শিৱ প্ৰমোখ্যে আৱৰ যত দেৱ।
জানা স্বৰূপত চিৰজীবী নোহে কেৱ॥
তুমি আমি আদি পৃথিবীৰ যত জন।
দিন কতিপয় থাকি সবে হৈবে ছন্ন॥
কচু পত্ৰে পানী যেন ক্ষণে বহি যাইব।
শোক পৰিহৰা আই সবেয়ো মৰিব॥
কান্দিলে বাহুৰে যদি মৰাৰ জীৱন।
তেবে কান্দি পাইল হন্তে সবে মৃতজন॥
এতেকে মোহোৰ বাক্য কৰিয়ো পালন।
সন্তাপ এড়িয়ো জানি বিফল ক্ৰন্দন॥
জন্ম সময়ত দুৰ্য্যোধনৰ কাহিনী।
বিদুৰে বুলিলা যেন তাক লোৱা মানি॥
বৈশম্পায়ন বোলে শুনিয়োক জন্মিজয়।
হেন মতে প্ৰবোধিলা দৈৱকী তনয়॥
তথাপিতো শোক নুগুছিল একোমতে।
শুনা পাছ কথা আৰু বোলোহো প্ৰস্তুতে॥