পৃষ্ঠা:স্তুতি মালা.pdf/৯৪

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৮০
স্তুতিমালা
 

তুমি পৰ্ব্বতনন্দিনী পাৰ্ব্বতী সঙ্গে,
ৰাজিছা ধৰি শত শশী কৰঅঙ্গে।
বিধি বিষ্ণু মিলি সদা পাদোপৰি,
স্তুতিবাদ কৰে বহু যুগ ধৰি।
শশীলাঞ্ছিত শোভিত সুন্দৰ ভাল,
তুমি পিন্ধিছা কঙ্কালে ব্যাঘ্ৰৰ ছাল।
নয়ন ত্রয় শােভিত আনন যাৰ,
পৰি পৰি বন্দোহোঁ পদযুগ তাৰ ।
বৰদাভয় শূল বিষাল ধৰি,
আছা উদ্ভব পালন নাশ কঁৰি।
মই পাতকী অজ্ঞানী হীনমতি,
তযু কিঙ্কৰ শঙ্কৰ সাধা গতি।

চন্দ্রমৌলী স্তোত্র।

পূর্ব্বকৰ্ম্মপ্রসঙ্গত বহু পাপ আচৰাত
 মাতৃ-কুক্ষিত থকাত মই,
বিষ্ঠা-মুত্র সংযুক্ত জঠৰত পৰি থাকি
 দুখ-ক্লেশৰ সীমা নাই।
সেই সেই দুখৰ কথা মনে পৰিলে
 হৃৎপিণ্ড হয় কম্পমান,