পৃষ্ঠা:স্তুতি মালা.pdf/৮৭

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৭৩
স্তুতিমালা


গীতাসাৰ স্তোত্ৰ।(৫)

তুমি বিনে আৰু নাই জানিছোঁ নিশ্চয়
 তুমি আছা বিয়পি জগত;
জগতৰ বস্তু মানে তোমাতেই আছে
 মণি-গথা সূত্ৰত যিমত।
জলৰ তুমিয়ে ৰস বেদৰ ওঁকাৰ
 শশীসূৰ্য্য বিজুলীৰ প্ৰভা;
আকাশৰ তুমি শব্দ অগনিৰ তেজ
 দীপ্তিমন্ত উজ্জ্বল আভা।
তেজস্বীৰ বলবুদ্ধি বিদ্বানৰ বিদ্যা
 তুমি দেৱ জীৱৰ জীৱন;
অনাদি অনন্ত তুমি অক্ষয় অব্যয়
 সৃষ্টি-স্থিতি প্ৰলয়-কাৰণ।
মৰণৰ-ভয়-নাশী মুক্তিৰ উপায়
 এক মাত্ৰ তোমাৰ ভজন;
তোমাকেই জানি নৰে ব্ৰহ্মপদ পায়
 তুমি ব্ৰহ্ম মোক্ষৰো কাৰণ।
ত্ৰিকালজ্ঞ তুমি দেৱ তুমি সৃষ্টি কৰা
 ভবিষ্য অতীত বৰ্ত্তমান;
সকলোকে জানা তুমি জ্ঞানৰ অতীত।
 মায়াৰূপী জগতৰ প্ৰাণ।