এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৬৬
স্ততিমালা
গীতাসাৰ স্তুতি। (২)
ধৰ্ম্মত প্ৰবৃত্তি নাই অধৰ্ম্মত মন
অনাচাৰী পবিত্ৰতাহীন;
সততে স্বাৰ্থৰ চিন্তা বিষয়ী পৰম
কৰে সদা আত্ম পৰ ভিন।
শত-আশাপাশে বদ্ধ কামভোগে ৰতি
বঞ্চনাতে ধন উপাৰ্জ্জন;
মদগৰ্ব্বে অন্ধপ্ৰায় ঘোৰ অত্যাচাৰী
নৰাকাৰে পশুৰ সমান।
অনুৰৰ জন্ম পায় জনমে জনমে
দূৰ হয় ঈশ্বৰৰ হন্তে;
মুক্তি তাৰ বহু দূৰ জানিবা নিশ্চয়
ঘোৰ শাস্তি জীৱনৰ অন্তে।
কাম ক্ৰোধ লোভ তিনি নৰকৰ পথ
জানি সত্য গীতাৰ বচন;
নোৱাৰি এৰাইবে প্ৰভু পৰম ঈশ্বৰ
তোমাতেই পশিলোঁ শৰণ।
———০———
