এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৪
স্তুতিমালা
হেন জানি গোবিন্দপদে কৰা ৰতি,
গোবিন্দ গোবিন্দ ভজা মূঢ়মতি।
অন্তকে লগ পালে জানিবা মনাই,
গোবিন্দত বিনে কাৰো আন গতি নাই॥
পিঠিত ৰদৰ তাপ আগে মাথোঁ জুই,
আঠ দুটি সাৱটিয়েই থাকোঁ ৰাতি শুই।
জীৱ ধৰোঁ ভিক্ষা মাগি তৰুতলে বাস,
তথাপিও নুগুছয় মোৰ ইতো আশ॥
হেন জানি গোবিন্দপদে কৰা ৰতি......ইত্যাদি
টকা কড়ি ধন্ সোণ্ দিব পাৰামানে,
মৰম কৰিব সবে আপোনাৰ জনে।
অশক্ত শৰীৰ মন পৰি থাকা যেৱে,
বাৰ্ত্তাও তোমাৰ জানা নুসুধিব কেৱে।
হেন জানি গোবিন্দপদে কৰা ৰতি...
জটা ৰাখোঁ সময়ত কেশহীন কৰোঁ,
গেৰুৱাকে আদি কৰি বহুবেশ ধৰোঁ।
পেটৰ কাৰণে ভেষ নাই তাৰ পাৰ,
দেখিও নেদেখোঁ কিন্তু অসাৰ সংসাৰ॥
হেন জানি গোবিন্দপদে কৰা ৰতি...
পঢ়ে গীতা ভক্তি ভাৱে সদা যিতো জনে,
এটুপি গঙ্গাৰ পানী খায় ভক্তিমনে।
