পৃষ্ঠা:স্তুতি মালা.pdf/১৭

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
স্তুতি-মালা

ভক্তিহীন মূঢ়মতি সদায় পাপত ৰতি
 দুখ শোকে পীড়ে ঘনে ঘন;
সহায় সাৰথি হীন ৰোগে শোকে দেহা ক্ষীণ
 ৰক্ষা কৰা শ্ৰীমধূসূদন।
অহা যোৱা মাত্ৰ সাৰ নাই তাৰ পাৰাপাৰ
 লভি জন্ম পুনৰ মৰণ;
শ্ৰান্ত ভৈলোঁ হে হৰি চৰণে চপাই ধৰি
 ৰক্ষা কৰা শ্ৰীমধুসূদন।
অশেষ গৰ্ভত বাস ভাবি মনে লাগে ত্ৰাস
 জন্ম দুখ মৰণ সমান;
জঠৰ যন্ত্ৰণা অতি গুছুৱাহা জগপতি
 ৰক্ষা কৰা শ্ৰীমধুসূদন।
বিবুধিত পৰি স্বামি শৰণ পশিলোঁ আমি
 তুমি হৰি প্ৰপন্ন তাৰণ;
পাৰ কৰা দুখসিন্ধু অনাথ জনৰ বন্ধু
 ৰক্ষা কৰা শ্ৰীমধূসূদন।
দুনাই নকৰোঁ বুলি দুনাই দুনাই কৰি
 কৰি আছোঁ পাপ অগণন।
সি পাপসাগৰ হন্তে পাৰ কৰি কৃপাময়
 ৰক্ষা কৰা শ্ৰীমধুসূদন।
সুকৰ্ম্মত নাহি মতি কুকৰ্ম্মত সদা ৰতি
 সংসাৰত মজি আছে মন;