এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
উভতি যোৱা বাটেৰে
উভতি যোৱা বাটেৰে তেওঁ বেলিটো সাঁচি নিয়ে
ৰাতি জোনৰ সতে
সলনি কৰি
এগাল নিমখ ভাতেৰে নিশ্বাস উৰুৱাই
পাঠ কৰে জীৱনৰ এখিলা-দুখিলা
বাঢ়ি অহা তাৰ
একেটি ল’ৰা-তাৰেই হাতত এছাৰিডাল
গুজি দি
দীঘল হুমুনিয়াহ এটা কাঢ়ি সি কয়
বোপা নেৰিবি নেৰিবি এইডালেই
পিতায়েৰৰ শেষ সম্বল
সেউজীয়াৰ দৰে / ৪৯
