এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
এখন চিঠি
সদায় ভাবি থাকো কবিজনে নিলিখে
ভাত নাখায়
খোজ নাকাঢ়ে-কবি হেনো ঠিকনা বিহীন
দুখৰ সমীৰত মুখ গুজি
সুখৰ সপোন কঢ়িয়াই ফুৰে কবিয়ে
কলম কামূৰি আকাশ খনত
খেপিয়াই খেপিয়াই বিচাৰি আনে মেঘ-ভৈৰৱী
এদিনৰ কথা
শেষত মাথো কবিৰ বেগটো অছিল
বেগত আছিল শুই কবিৰ হেজাৰ দিনৰ টোপনি
এশবাৰ কাটি কুটি লিখা
এখন প্ৰেমৰ চিঠি......
সেউজীয়াৰ দৰে / ২৫
