এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
অভিযাত্ৰা
সময়ৰ সেন্দুৰীয়া আলিটোৰ মূৰত মোৰ খোজ
সেই ঠাইলৈ অৰিন্দম অভিযাত্ৰা মোৰ
য’ত পূৰ্বজৰ হেৰাই যোৱা অমাতৰ মাতটো
এতিয়াও বাজি আছে বতাহৰ ৰেণুত
সেই বতাহতেই শুনা পাওঁ ৰিণি ৰিণি
মাটি আৰু জীৱনৰ সুৰ
সংসাৰৰ বোজাত হালিপৰা পিতাইৰ কঁকালৰ কঁপনিবোৰ
উৰি ফুৰে সময়ৰ চাকনৈয়াৰ মাজেৰে
গছে-বনে, সীৰলুৱে-সীৰলুৱে
দুঃসময়ৰ পছোৱাত অন্ধ হৈ পৰা চকুযোৰ
মেলি লৈছোঁ এতিয়া
সন্মুখত ফৰকাল আকাশ-সহস্ৰ নীলিমাৰ
কূজন........
সেউজীয়াৰ দৰে / ১৬
