সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:সীতা হৰণ.djvu/৪৫

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪১
সীতা হৰণ নাটক


ৰাৱণ— (আসনত বহি) কিজনাম দুখৰ বাতৰি!
ঘটিছে অদ্ভুত কাণ্ড দণ্ডক ৰাজ্যত
কি শুনিবা ভীষণ ঘটনা!
শ্ৰীৰাম লক্ষ্মণ নামে,
দশৰথ ৰাজাৰ সন্তান
পঞ্চৱতী বনে থাকি তপস্বীৰ বেশে
জন শূন্য কৰিলে দণ্ডক ৰাজ্য মোৰ।
অবোধ মনিষে
নেভাবি নিজৰ হিত,
কৰিলে কঠোৰ সান্তি
শূৰ্পণখা ভগিণীৰ নাক কাণ কাটি,
দণ্ডক ৰখিয়া—
ত্ৰিশিৰা দূষণ খৰ আদি
কৰিলে সকলো ক্ষয়;
ৰক্ষৰ উজ্বল কুলে—
ৰাখিলে কলঙ্ক বৰ তপস্বী মানৱে।
হোৱাঁ তুমি লগত সহায় মোৰ
বান্ধি আনো মনিষক এই মুহুৰ্ত্ততে।
মাৰিচ— ৰক্ষপতি!
নানিবা মনত তেনে ভাব।