হেঁতেন। মানে, গালি দিলেহেঁতেন। কিন্তু, বৰ্তমান যিহেতু মা নাই, গতিকে অসুবিধা বুলিবলৈ তেনেকৈ একোয়েই নাই।
আকৌ, অবাবত ’টেন্ চন’ দিবলৈ চেষ্টা কৰা অপশক্তিসমূহক বহুত দিন ওচৰ চাপিবলৈকে দিয়া নাছিলো।
আগতেই যি ‘টেন্ চন’ দিলে, দিলে আৰু! এতিয়া কিন্তু ‘চান্স’ নাপায়।
সঁচাকৈয়ে, ‘বিন্দাছ লাইফ’ এটায়েই কটাই আছিলো।
সিদিনা পিছে হ’ল কি মানে, দ্বীপেন হাজৰিকাদেৱৰ ফোনকল এটাই গোটেইখন খেলিমেলি লগাই থৈ গ’ল নহয়!
পটাপট মনৰ মাজত আৰম্ভ হ’ল হাজাৰটা হিচাপ-নিকাচ।
কিন্তু, উত্তৰটো হ’লে শূন্য। মানে, মই যিমানেই যি হিচাপ-নিকাচ কৰোঁ লাগিলে, শেষ সিদ্ধান্তটো ল’বগৈ আমাৰ হ’ম মিনিষ্টাৰেহে।
জানো, ভালকৈয়ে জানো। মই ভাবি, চিন্তি লাভেই নাই।
আগতেও, মাজে মাজে তেওঁ অৱশ্যে কৈ থাকে, তেওঁৰ গাত বোলে হে’ড-মাষ্টৰৰ তেজ আছে৷ তেওঁলোকৰ সকলোৱেই হেনো হে’ড-মাষ্টৰ, হে’ড-মাষ্টৰণী!
আনকি, তেওঁৰ মাকো হে’ড-মাষ্টৰণীয়েই।
তাকো, এলাপেচা হে’ড-মাষ্টৰণী নহয়।
একেবাৰে মানে “চুপাৰ হে’ড-মাষ্টৰণী”!
অৱশ্যে, ঘৰখনৰ ভিতৰতেহে দেই।
গতিকে, বংশানুক্ৰমিকভাৱে এওঁৰ ভাগ্যতো সেই অধিকাৰ থাকিবই।
খালি, ‘বি-এড’ৰ কৰ্চটো পাছ কৰি ল’ব পাৰিলেই হ’ব।
মই আক’ ভাবি আছিলো, এওঁৰ ক’তনো ‘বি-এড’-টো কৰা হ’বগৈ!
থাকিব আৰু এনেকৈয়ে। হে’ড মাষ্টৰণী হ’বলৈ নাপাবগৈ।
কেতিয়াবা অৱশ্যে আই-চি হ’বগৈয়ো পাৰে।
হলেও, আই-চিৰ ইমান এটা বাহাদুৰি নাথাকে।
জনাই জানে, আই-চিৰ অৱস্থা থৰক-বৰক।
কোন সময়ত চকী এৰি দিবলগীয়া হয়, ঠিক নাথাকে।
কিন্তু, কথাবোৰ মই ভবাৰ দৰে, আশা কৰাৰ দৰে নহ’লগৈ।
সিদিনা, একেবাৰে ‘ডি-এচ-ই’ৰ পৰা অৰ্ডাৰ আহিল, তেওঁ ‘বি-এড’-ত নাম ভৰ্তি কৰাবই লাগিব। তাকো এসপ্তাহৰ ভিতৰতে।
থাকিবও লাগিবগৈ হোষ্টেলত।
