এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
সাধুৰ সাতসৰী
গৰুৰ পোৱালিটো তেতেয়া যথেষ্ট ডাঙৰ হৈছিল।
ৰাণীয়ে উত্তৰ দিলে –“নালাগে সৰুৰে পৰা মই ইয়াক এনেকৈ কোলাত লৈয়ে উঠা নমা কৰি ডাঙৰ কৰিছোঁ। ই মোৰ অভ্য়াসত পৰিণত হৈছে। তাক লৈ উঠা নমা কৰাত মই অকনো কষ্ট নাপাওঁ।” ৰজাই প্ৰমাণ চাবলৈ গৰুটো কোলাত ল’বলৈ সাজু হ’ল। কিন্তু দাঙিব নোৱাৰিলে।
ৰাণীয়ে অনায়াসে গৰুটো কোলাত লৈ চাংঘৰৰ ওপৰলৈ উঠি গ’ল। ওপৰৰ পৰা ৰাণীয়ে পুনৰ ক’লে – “অভ্য়াসৰ নৰ কৰ্ণ পথে কৰে শৰ।”
তেতিয়াহে ৰজাই ৰাণীক চিনি পালে আৰু ৰাণীৰ কথাত পতিয়ন গ’ল। যে অভ্য়াসৰ নৰ কৰ্ণ পথে কৰে শৰ বোলা কথাষাৰ সত্য়। অভ্য়াস কৰিলে সকলো কাম কৰিব পাৰি।
ৰজাই নিজৰ ভুল বুজিব পাৰি ৰাণীৰ ওচৰত ক্ষমা বিচাৰিলে আৰু ৰাণীক আদৰ সন্মান সহকাৰে ৰথত তুলি নিজ ৰাজ্য় লৈ গ’ল।
(সাহিত্য সংস্কৃতি চ'ৰাৰ মুখপত্ৰ ত্ৰিধাৰাত প্ৰকাশিত)
১০
