এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৭৪
সাধনী।
অন্ত হব সাধনী সইতে! অচিৰতে
ৰাজলক্ষ্মী জাঁপিবহি এই কুণ্ডোপৰি!
অনীতিত পোত গল পুণ্য ৰাজনীতি;
অধৰ্ম্মৰ পৰাক্ৰম ধৰ্ম্মৰাজ্য জুৰি,
হল অতিপাত। পুণ্য ৰাজ্য ৰসাতলে
আজি যায়, কালি যায়! আছে মাথোঁ বই,
— আছে দিন দুই, — সাধনী কাৰণে আৰু
বৃদ্ধ মন্ত্ৰী গুণে!
লীলা। — ইয়াকে ‘কৰিলে ভাল
ঈশ্বৰে’ আমাৰ!
ধৰ্ম্ম। — নকৰাঁ আক্ষেপ।
ঈশ্বৰৰ অভিপ্ৰায় কি বুজিম আমি!
কৰিছে ইয়াকে ভাল আমাৰ কাৰণে,
মানিবাঁ ধুৰুপ তুমি। নহলে নিশ্চয়
সাধনীত সামৰণ ছুটীয়া বংশৰ
নপৰি বাঢ়িল হয় বঢ়াবৰ গুণে
পাপ-তাপ অপযশ কলঙ্ক কুলৰ।
আৰু স্থিৰ, ভাবি চাবাঁ, সমানে নাযায়
কাৰো কতো চিৰকাল; উঠিলে এবাৰ
নিশ্চয় পৰিব লাগে। চলিছে অনন্ত
সৃষ্টি ৰীতি এই!
(মৌন)
অহ, দুৰ্ব্বল চিন্তাত
গলোঁ উটি বহুদূৰ!