পৃষ্ঠা:সাধনা- দণ্ডিনাথ কলিতা.djvu/৮৫

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
ষড়যন্ত্ৰ

স্বাধীনতা” শীৰ্ষক কিতাপখনকে পঠিয়াই দিলোঁ; পঢ়া হলে ঘূৰাই দিবা। এতিয়া দুটামান শাস্ত্ৰৰ বচন তুলি দিওঁ —

১। ঘৃতকুম্ভসমা নাৰী তপ্তাঙ্গাবসমঃ পুমান্ ।
    তস্মাদ্ ঘৃতঞ্চ বহ্নিঞ্চ নৈকত্ৰ স্থাপয়েদ্ বুধঃ ॥
২। মাত্ৰা স্বস্ৰা দুহিত্ৰা ৱা ন ৱিৱিক্তাসনো ভৱেৎ ।
    বলৱানিন্দ্ৰিয়গ্ৰামো ৱিদ্বাংসমপি কৰ্ষতি ॥

 যি প্ৰকৃত সংযমী, তেনে মানুহৰ পক্ষে ওপৰত দিয়া শ্লোক অনাৱশ্যক হ’ব পাৰে, কিন্তু তেনে সংযমী কেইজন?

 আকৌ অকলৈ ফুৰা-চকাতো মোৰ আপত্তি; তাৰ কাৰণ আমাৰ দেশৰ পুৰুষে এতিয়া তিৰুতাক সম্মান কৰিবলৈ পাহৰিলে আৰু তিৰুতাও আত্মৰক্ষা কৰিবলৈ সমৰ্থ নহয়।

 সামৰণিত ইয়াকে কওঁ যে ষড়যন্ত্ৰকাৰীৰ যেনে উদ্দেশ্যই হওক, তুমি ওপৰত কোৱা নীতি-কেইটা মানি চলিলে সিহঁতে সহজে তোমাৰ একো অপকাৰ কৰিব নোৱাৰে, — এয়ে মোৰ বিশ্বাস। তোমাৰ বিশ্বাস যদি বেলেগ ধৰণৰ হয়, তেন্তে মোৰ কবলৈ একো নাই। ঈশ্বৰৰ ওচৰত প্ৰাৰ্থনা কৰোঁ যেন তেওঁ তোমাৰ সৰ্ব্বতোভাবে মঙ্গল বিধান কৰে। ইতি।

তোমাৰ শুভাকাঙ্ক্ষী
শ্ৰীদীনবন্ধু 


— ৭৯ —