পৃষ্ঠা:সম্ভৱতঃ.pdf/১০৩

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

গ্ৰীলত আউজাই থোৱা এডাল পেং।

 ‘নালাগে দিয়া, মই লৈ যাম।’ ৰিকুয়ে অংকুৰক বাধা দি হুইল চেয়াৰখন ঠেলিব খুজিলে। আজন্ম পংগু ককায়েকৰ প্ৰতি তাৰ মৰম আৰু চিন্তাৰ শেষ নাই।

 হঠাতে কিবা এটা কথা মনলৈ অহাৰ দৰে ব্যস্ত হৈ হাতৰ ঘড়ীলৈ চালে অংকুৰে।

 ‘এতিয়া নহয় ৰিকু। অলপ পাছত। মই এতিয়া বনজ্যোৎস্নালৈ ফোন কৰিম।’

 ‘ঠিক আছে তেন্তে। তুমি ফোন কৰা। মই হাত-ভৰি ধুই ফ্ৰেচ হৈ আহো —।’

 চটফটীয়া ল’ৰাটো দেও দি দি ভিতৰলৈ সোমাই গ’ল। অংকুৰে বনজ্যোৎস্নাৰ নম্বৰ ডায়েল কৰিলে।

 ‘হেলো।’ বনজ্যোৎস্না।

 ভীষণ উৎসাহভৰা কণ্ঠেৰে অংকুৰে কৈ গ’ল — ‘বাঃ তুমি আচৰিত দেই! .......কি কৰি আছিলা? ফোন উঠাওতে ইমান দেৰি লাগেনে? .......ফুটবল খেলি এইমাত্ৰ ঘৰ সোমাইছো জানা। মই আজি ফিলিপহঁতৰ টিমক দুগোল দিলো। সকলোৱে কৈছে এনেদৰে খেলিলে সোনকালেই মই ষ্টেটৰ হৈ খেলিব পাৰিম.........।’

সম্ভৱতঃ১০৫