সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:সতীৰ তেজ.pdf/১৭

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

কেতেকী। — লাই-লেচাইক) য’ৰে পগলা যলৈকে যায়, যাওক, তোমালোক ভিতৰলৈ আহাঁ।
 ( কেতেকী আৰু লাই-লেচাই ভিতৰলৈ সোমাই যায়। অলপ পাচতে এটা চোৰাংচোৱা অতি সতৰ্ক ভাবে সোমায়।
চোৰাং। —বুঢ়াগোৰাই ডাঙ্গৰীয়াৰ আদেশ ডাঁৰৰ বাতৰি ডাঁৰে জনাব লাগে। পিচে দুপৰৰে পৰা জোপ লৈছোঁ হে লৈছোঁ, গদা কোঁৱৰৰ গমেই নাই দেখোন। কিমান নো অহা-যোৱা কৰিম! ৰৈ থাকিবলৈকো লাগে ভয়! কেনেবাকৈ ধৰা পৰিবৰ হলে আমাৰ ফালে গতিয়েই লাগিব। ( চাৰিওফাললৈ চাই ) মই যাওঁতেই ইফালে আহিলেই কিজানি। গম লোৱা যাওক।
 (চাপৰি চাপৰি বাৰৰ কাষ চাপে আৰু জুমি জুমি চায়। তাৰ পাচত বাৰত কাণ লগাই শুনে। )
ঠিক! কোঁৱৰেই হয়। আকৌ বা কলৈ যায়! বেগাই যাওঁ, বুঢ়াগোহাঁই ডাঙৰীয়াক বাতৰি দিওঁগৈ। ধৰাই দিব পাৰিলে মই এটা লেখৰ মানুহেই হম।
 ( চোৰাংচোৱা ওলাই যায়। তেনেতে লাই-লেচাইক লৈ কেতেকী ভিতৰৰ পৰা ওলায়। )
কেতেকী। —আহাঁ মোৰ পোনাহঁত। আইদেউতাই সদায় তোমালোকক মাতি আছে। তোমালোকক পালে
বৰ ৰং পাব।