সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:সতীৰ তেজ.pdf/১৫

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

জয়। —ঠিক, এয়েই উপযুক্ত ছদ্মবেশ। আপুনি নগাৰ বেশ ধৰি নগা পৰ্ব্বতলৈ যাওক। এই নগাৰ আগমন বিধি-প্ৰেৰিত বুলি মোৰ বিশ্বাস জন্মিছে। আহক, পলম নকৰিব, প্ৰতি মুহূৰ্ত্ততে বিপদ ওচৰ চাপিছে। (যাবলৈ ধৰি ) অ’ নহয়, নগাটোক মাতক, তাৰ হোৰা, টুপী কিনি লওঁ।

 (গদাপাণি অলপ আগ বাঢ়ি সঙ্কেতেৰে নগাটোক মাতি আনে। তাৰ পাচত জয়মতী আৰু গদাপাণি একেলগে ভিতৰ সোমায়। গদাপাণিৰ ইঙ্গিতমতে নগাটোও পিছে পিছে যায়। তাৰ চোলা ফটা-ছিটা, মূৰত চৰাইৰ পাখি, গাত এখন ফটা কাপোৰ, হাতত এডাল গছৰ ডাল। গীত শুনি লাই, লেচাই আৰু আন আন লৰা সোমাই আহে, কেইটামান লৰাই পগলাক জোকায়। )

পগলা। —কচুৰ বৰে খুটা কলী কলী কলী ঔ,
 মেটেকাৰ মাৰলি কলা কল কলী ঔ,
 জানে ঘৰ হুৰুষাই ভাগে ঔ কলী ঔ
 কলা কলী কলী ঔ।
 ভিতৰত থাপিছে কলী কলা কলী ঔ,
 সোণৰে সিংহাসন কলা কলা কলী ঔ,
 ৰখীয়া-পৰীয়া লাগে ঔ কলী ঔ
 কলী কলী কলী ঔ।