ভগৱন্তৰ মহিমা বেদে প্ৰকাশ কৰিব পৰা নাই অৰ্থাৎ ভগৱন্তৰ স্বৰূপ কি, তেওঁৰ কৰ্ম্মই বা কি, এইবোৰ বেদতে সম্পূৰ্ণৰূপে প্ৰকাশ হোৱা নাই [ভগৱান এনে অব্যক্ত বস্তু।] কিন্তু ভগৱানৰ অৱতাৰৰ যিবোৰ লীলা চৰিত্ৰ আছে, সেইবোৰ কথন-মথন আলাপন আদি কীৰ্ত্তনেই মহা ধৰ্ম্ম। তেওঁৰ নাম-কীৰ্ত্তন কৰিলে ধৰ্ম্ম, অৰ্থ, কাম, মোক্ষ আদি সকলো লাভ হয়; আৰু মনতো অপাৰ আনন্দ লাগে।
[৭৯]
মধুৰৰো সুমধুৰ হৰিৰ-কীৰ্ত্তন ৰস
মঙ্গলৰো পৰম মঙ্গল।
এতেকেসে মুকুতিকো ত্যজি হৰি-গুণ গাই
ফুৰে মহা মহন্তসকল।
হৰিনাম-কীৰ্ত্তন কৰোঁতে কৰোঁতে যি আনন্দ জন্মে, সি অতি মধুৰ আৰু তেওঁৰ নাম-কীৰ্ত্তন কৰিলে সংসাৰৰ দুখ-কষ্টেও মানুহক পীড়িব নোৱাৰে, সেয়ে সি অতি মঙ্গলদায়কো; এই কাৰণে সাধুসকলে মুক্তিকে কামনা নকৰি কেৱল তেওঁৰ নাম-কীৰ্ত্তন কৰি কাল কটায়।
[৮০]
পৰম নিপুণ সবো বুজিয়া শাস্ত্ৰৰ তত্ত্ব
হৰি-পদ-পঙ্কজে ভজিয়া।
৬
