obby সটীক নামঘোফ তাকেসে আশ্চৰ্য্য বুলি ধৰি যাৰ নাম একবাৰ স্মৰি চণ্ডালো সম্প্ৰতি সংসাৰ বন্ধু এৰায়। উক্তম--বিষ্ণু, বানদেৰ। ছঊৰ্মি-শোক, মোহ, জবা, মৃত্যু, ভে'ক আৰু পিয়াহ। সংসাৰ বন্ধ এৰায়মুক্তি পায়। {তক্তই প্ৰথমতে সাকাৰ ভাৱে ভগৱানক উপাসনা কৰে) যি ভগৱানৰ কল্পিত { শাস্ত্ৰ নিৰ্দেশিত ) মূৰ্তিক হৃদয়ত চিন্তা কৰি শোক, মোহ, জৰা, মৃত্যু, তোক আৰু পিয়াহ, এই ছয় উমি জয় কৰে, সি যুক্তিলাভ কৰ একো আচৰিতৰ কৰা নহয়; কিন্তু আচৰিত সেইটোৱেই, যাৰ নাম চাখালেও একান্তমনে এবাৰ উচ্চাৰণ কৰিয়েই মুক্তি লাভ কৰিব পাৰে। খানে হৃষীকেশ তৰ প্ৰকা জগৎপ্ৰস্থ্য ত্যৰজ্যতে চ। মাংসি ভীতানি দিশে বন্তি সৰ্ব্বে নমস্যন্তি ৪ সিদ্ধসংঘাঃ ৬৪৩ [ ৬৪৩ ] কৃষ্ণক বোল ধনঞ্জয় তোমাৰ কীৰ্ত্তনে কৃপাময় আতি অনুৰাগে জগতে কৰে হৰিষ। তোমাৰ কীৰ্ত্তন অগনিৰ শিখায়ে দগধ হুয়া আতি বাক্ষস পিসচ পলাই যায় দশোদিশ।
