সটীক নামঘোষ। আদি পুণ্য কামবোৰ অৰণ্য বুলি তুলনা দিয়া হৈছে। জন্তুবোৰৰ ভিতৰত যেনে সিংহ শ্ৰেষ্ঠ, পুণ্য কৰ্ম্মবোৰৰ ভিতৰত তেনেকৈ নাম-ধৰ্ম্ম শ্ৰেষ্ঠ।] হাবিৰ সকলো জন্তুৰ ভিতৰত সিংহ শ্ৰেষ্ঠ হোৱাৰ দৰে হোম, স্বাগ, যোগ, পূজা, নাম-কীৰ্ত্তন আদিৰ ভিতৰত নাম ধৰ্ম আটাইতকৈ শ্ৰেষ্ঠ। সিংহৰ গোজৰণিত যিদৰে হাতী, বাথ আৰু আন জন্তুববাৰে আপদ আশঙ্কা কৰি প্ৰাণৰ ভয়ত লৰি পলায়, সেইদৰে সৰ্ব্বধৰ্মশিৰোমণি ভগৱানৰ নাম-কীৰ্ত্তন হলেও সকলো ৰকমৰ পাপ দূৰ হয়, অৰ্থাৎ ভগৱানৰ পৰম পৱিত্ৰ নাম-কীৰ্ত্তন কৰিলে পাপ ভাৱ মনলৈ আহিব নোৱাৰে, অপকৰ্ম কৰিবলৈ প্ৰবৃত্তি নজন্মে, বাসনাই জীৱক সংসাৰত আৱদ্ধ কৰি ৰাখিব নোৱাৰে। আত্মৈব হাত্মনো বন্ধুৰাত্মৈব ৰিপুৰাত্মনঃ। হন্তি ক্ষতি চৈবাত্মা অসৎ সাধু সমাগমে। ( ২৬-২৭) আপুনি আপোন বন্ধু আপুনি আপোন শত্ৰু আপুনি আপোন ৰাখে মাৰে। হৰিক নভজি নৰ আপুনি হোৱয় নষ্ট হৰি ভজি আপোক তৰে। [ যি যেনে ব্যৱহাৰ কৰে সি আনৰপৰা তেনে ব্যৱহাৰ পায়। পৰিশ্ৰমী মানুহৰ ভাত-কাপোৰৰ আকাল নাই; আৰু ন্যায় পথত চলিশে সংসাৰৰ আপদ আহকালে 'মানুহক কষ্ট দিব নোৱাৰে। এইবোৰ সাধাৰণ কথা; ইয়াক সকলো সংসাৰীয়ে বুজি পায়।
