এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
৩১২
সটীক নামঘোেষা
পৰমেশ্বৰৰ তত্ত্ব থকা শাস্ত্ৰৰে সাৰ তত্ত্ব হৈছে ভগৱানৰ ৰাম-কৃষ্ণ আদি নাম। এনে পৰি নাম অজ্ঞান পাপীসকলে কিয় সদায় নলয়।
[৪৮০]
হৰিপদ সেৱা সুখ ভকতে জানয়।
আন জনে তাৰ গন্ধ মাত্ৰো নপাৱয়।।
হৰিত আশা লৈ তেওঁৰ নাম-গুণ শ্ৰৱণ-কীৰ্ত্তন কৰিলে আৰু তেওঁত ভক্তি জন্মিলে যি সুখ জন্মে, তাক কেৱল সেৱা-সুখৰ আস্বাদ পোৱা ভক্তসকলেহে অনুভৱ কৰিব পাৰে , সেৱা সুখ নোপোৱা অভ-কতে সেই সেবা-সুখ অনুভৱ কৰিব দূৰত থাওক, তাৰ গোন্ধও নাপায়।
[৪৮১]
হৰিপদে শুদ্ধ ভাৱে যিজনে ভজয়।
হৰিনাম লৈয়া সুখে দুৰ্গতি তৰয়।।
যি মানুহে অকপট ভাৱে হৰিত আশ্ৰয় লয় আৰু তেওঁৰ গুণ চৰিত্ৰ কীৰ্ত্তন কৰে সেই লোকে হৰি নাম লৈয়েই সংসাৰৰ দুখ- দুৰ্গতিৰপৰা উদ্ধাৰ হয় বা মুক্তি লাভ কৰে।
[ ৪৮২ ]
মানবী জনম পাই হৰি নভজিলা।
অৱশ্যে হৈবাহা ভাই তৃণ-তৰু-শিলা।
