সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:শ্ৰীশ্ৰী হৰিদেৱ চৰিত্ৰ.djvu/৯০

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

ভকত ওনা হৰিদেৱ মি ব্ৰশ শে । পদে নাৰায়ণে জ্ঞান কহিছে মােহ চাৰি টা নামক যে পূর্বে আছা পাই। তথাপি গ সিল ৰেআমাৰ ওন কৰিৰে ইতে। বৈকুণ্ঠৰ শাস্ত্র। তোমাক দিলোয়াে চেৰা তুমি আৰ পাত্র সবত তুমি কৈবাহ নিঃশেষ। গী কৰে শঙ্কৰে যে কৰিৰে বিশেষ। ৰহ শাস্তু তবু কহিবা সমন্ত। এৰি গুৰু নাম হেন হৈৰ জগতত ॥ ৰহস্য ভকতি কৈলে তােমাৰ আগত। প। আনি দিনা ৰামৰ হাহত ॥ ভুজ্যৰ পত্ৰত লিখি দিল সমুদায়। হৰিহ সুধিয়া আৰ লৈব। অভিপ্রায়। পৰম পতিত বৈষ্ণুতে শ্রেষ্ঠ। ৩াহায় সুধিলে ভক্তি পাইবা ৰিন্তৰ ৷ হৰিদেৱ পূর্ণ হল না সমুদায়। তাহাতে সুধিলে জানা ভক্তি তথা পাই। এহি বুলি চৈত েৰামৰ হাতে দিল।

  • ৰাি বুলি অাদেশ কলি।।

৷ ৰাম ৰাম তুমি আমাৰ। নচাৰ পৰা শিয়ছে মােদ। এহি গত নি তুমি গান হাতে দিল। { অংশ দামোদৰ নিশ্চয় নব । আৰু মই কবে না। ব্যাপ বন।