পৃষ্ঠা:শ্ৰীশ্ৰী হৰিদেৱ চৰিত্ৰ.djvu/৫৩

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

আজানুলম্বিত ৰৈ কলা শিতি। দীৰ্ঘালিং বিশালাক মুৰীয় ধৰং গু। নিগুণে ৰাণি ধ্যানং'কুং তমলং। এণিপত্য নত্য তোলা সয়ং বঃ। উখায় পান কৰা সমাগত। জৈবং হৰিলে মনসা চিন্তিত হৰিং। তত স্বভক্ত গোবিন্দং পৰ্ণদানলেন। চকুৰা কথয় মাস মুভদ্ৰা গোপনং গুৰু। কোলে কৃত্বা সুভদ্ৰা গোবিন্দো যত্নততধিয়া। মহাশ্যং সমুদ্দিশ্য জগম চিন্তিততা গুৰুং। মায়াৰূপী হৰিন্তস্মিন্ বিষ্ণুমন্ত্ৰ জপ ধিয়া। অন্তৰ্ধানং দধৌদেবঃ চৰ পশ্যতো গুৰুঃ ইত্যভুতং সমালোক ভীমসেনো মহাবল। গতক্ততো মহাজং কয়ামাল বিস্মিত। দুষ্ট ৰাজ্যং পৰিত্যজ্য কামৰূপং সুদুল্লজ। গমিদামিতি সম্ভাব্য গোবিন্দং কথয়। গোবিনে ভগিন্যাচ না হৰি গুৰুতঃ। বা সংকো নদী নেগেন বেশিত। পীড়িতাং পিপাদ্যাং সুতা দি পিণ। চলমানীয় গোৰিলো মনে হয় এত। আহমতিক্ৰম্য গত পুৰ্ণো হয়। মাখব তা সে কথা জজঃ পু নিায় নত কৰি। পায় সুম কে দেয় কেন