আয় তিবৰ্গাং বোট সাংবচ। হৰিদেব সুতশ্চৈব এহ ভগবত মুল। সেতিহাস পুৰাণা সংসাৰ তপিনাশক। ততোহজাভ বিপ্ৰেজ্জো বিষ্ণুমন্ত্ৰ জপংকুদা। দেহং ত্যাজ মানুং কৰ্মভোগ নং। স্বপতেৰ্ম্মৰণং দৃষ্টা সহানুগমনং ভদা। ইচ্ছত্তি পাৰিজেতী সা পতিতা পতিতা। ধৃত্ব শমলঙ্কাৰং সিন্দুৰঞ্চ যুগবিতা। জগাম নিকটে পঃ সচীৰূপাবিনিন্দিতা। দোলায়াং পিতং বিএং হৰিবেঃ গশনক। নীচ বিধি দেবো দদাহ বীনা মৃতং। ব্ৰাহ্মনেভ্যঃ নং দা দেবী দিব্য সুপিণী। পশ্যতামপি সৰ্বেং তাগো ততঃ সতী। তয়া সাৰ্জং ডিজং সৰ্ষে কৃত কৌতুক মালা। ভস্মীকৃত্য গতান্তদ্ধৰিদেৱ পুৰঃ সৰঃ। ততোহন্থি সঞ্চয় কৰ্ম্ম দশ পিণ্ডাদিকং তথা। মৎস্যম্পাদিকঞ্চৈব কৃত্বা তম্বে হৰি স্বয়ং। তততা নিত্যে মিকাৰে নিৰিকাৰে নিয়ে। দেবে ব্ৰাহ্মণি সম্ভক্তি হৰি দে দাকবো। দূৰীকৃত্য সৰ্মং শুৎ প্ৰকোনাঃ স্বয়ং। হৰিদেবং গুৰুং ভেজিৰে ভক্তিপূৰ্বক। অনেক বংসৰং তত্ৰ নাৰায়ৰ পুৰবি। ভক্তি স্ব স্ব কাৰণং গমিতি। ইতি সৰ্বশাত্ৰাধৰে গুৰয়তে তলায়।
পৃষ্ঠা:শ্ৰীশ্ৰী হৰিদেৱ চৰিত্ৰ.djvu/৫১
অৱয়ব