সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:শ্ৰীশ্ৰী হৰিদেৱ চৰিত্ৰ.djvu/৪৯

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

অবতীৰ্ণ জগনাথঃ বুলৰূপী নাৰ্দন। ধৰ্ম সংগোপনাৰ্থায় পাৰিজ্যোং কলোগে। নাৰায়ণ পুৰে বিষো জাতে অত্ৰ মহোস। সমেপি লোকানং এনাশৈবা ভবা। অনাভ পিতা ত সচেন (স্ব) স্নান। হদ্ৰিা তৈল মৎস্যাদি দলে সৰ্বজনায়। জাতকৰ্ম ততক্ষত্ৰে নাড়ীচ্ছেদন পূৰ্বতঃ। আয় ব্ৰাহ্মণা সৰ্বান বেদপাঠৰতাংস্তথা॥ তত সাত মাত্ৰোহপি বাল পম দাৰুণ। নচ খাদ স্তনং মানানা বৈদ্যচিকিৎসিতঃ॥ চিকিৎসিতমপি মপি বংশি সতী। দৃষ্টা সা তৎপৰিজাতী ৰুবোদ স্বগনেতা পূৰ্ণ বিষ্ণুৰয়ং কাতোয় ভায়াত নং। ন পিৰতীতি বিবেজো জগা দং সতীং তদা। ততঃ স কথয়ামাল ভকি তব মুদাধিতঃ। পজ্যৈ পতিব্ৰতায়ৈ চ তবিদ স্বপতিবিজঃ। জত মপিবং বালং প দাশং। তো দম্পতী সমালোক হ ত চতু। দিনেহু পমে প্ৰান্তে আয় গণক তলা। বানি পশয়াল ফি কমলা। কাৰণ বিনাশায় শেখান। বয়ে গেছে কাং। সনা তে গৃহেত পলোৰু হিতায় চ। জলি প্ৰকাশ পয়তি।