পৃষ্ঠা:শ্ৰীমদ্ভক্তিবিবেক.djvu/৯৫

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

মঙক্তিবিবেক ৯ অনুবাদাদনবিষয় অর্থকামাদিবার্তা মতির্মভিংশিকা। তো- মনে হেতু যাস্তু হতভগৈৰ্নৰৈ তা সত্য তাংখান্ শ্রোতুন্ অশৰণেষু মনু নৰকেষু পিন্তি। হস্ত খেলে। কথ- ভূতা? আত্ত সাৰ শ্ৰোতৃণাং পুণ্যং যাভিস্তাঃ । কপিলবচনেনাপ্যাহ নূনং দৈবেন বিহিত যে চাচ্যুতকথাসুধা । হিত্বা শৃথত্যাসগাথা পুৰীযামব ডিভুঞ্জঃ ॥২৭৫ | শ্ৰীভাঃ ৩৩২৩৯ এবং শ্লোকদ্বয়েন কুকথাঃ তপোষাংশ্চ প্ৰদৰ্শ ইদানীং তন্নিবৃত্তি প্ৰকাৰমাহ ব্ৰহ্মবাক্যেন- প্রাধান্যতে যানুষ আমন্তি লীলাবতাৰান্ পুৰুষস্য ভূন্ন। আপীয়তাং কৰ্ণ কৰায়শাে! নমুক্রমিষেত ইমান্ সুপেশান্ ॥২৭৬ অসৎকথাকথনেন যে কর্ণয়াে : কষয়ে মলাস্তান্ শােযয়ন্তি তথা তান্ সুপেশা সুন্দৰান্।. তথা চ মৈত্রেয় :- তথাপি কীৰ্ত্তয়াম্যঙ্গ যথামতি যথাশ্রুত। কীৰ্ত্তি হৰে স্বাং সৎকৰ্ত্তং গিৰমন্যাভিধাসতীম্ ॥২৭৭ শ্ৰীভা, ৩:৩৫ ৪ “তস্য’—(ক)

  • শ্ৰীধৰটাকা।

৫ নিহত ইতি (*)।

  1. ভক্তিত্ববান্ ৪|৪৩