এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪১
চিত্ৰ: | আৰুতো ছদ্মবেশেৰে নোৱাৰি। এনে তীক্ষ্ণ অনুভৱ শক্তি! কুমাৰ! আপুনি স্থিৰ হওক। মই আপোনাক ভাঙি-পাতি কওঁ। এই ছবিখনি জীৱন্ত! |
অনিৰুদ্ধ: | জীৱন্ত! জীৱন্ত। |
চিত্ৰ: | কুমাৰ! থিৰ হৈ বহক। মই কওঁ শুনক |
(অনিৰুদ্ধ আচৰিত হৈ বহে!)
অনিৰুদ্ধ: | কোৱা কোৱা |
চিত্ৰ: | বাৰু কুমাৰ! মই আগেয়ে এটা কথা সোধো, ক’বনে? |
অনিৰুদ্ধ: | কোৱা কি ক’ব খুজিছা। |
চিত্ৰ: | আপুনি এই ছবিখনত থকা— |
অনিৰুদ্ধ: | ওঁ ওঁ বুজিছো। মই নিজেই ক’ব নোৱাৰো মই কেনেকৈ চিনি পাওঁ, ক’ত দেখিছিলো। এওঁ কিন্তু মোৰ চিনাকি। এই মুখখন মোৰ বৰ আপোন। কোৱা বালক, এওঁ ক’ত আছে? |
চিত্ৰ: | (চিত্ৰ মানে মনে থাকে।) |
অনিৰুদ্ধ: | কোৱা বালক। |
চিত্ৰ: | এওঁ শোণিতৰ। |
অনিৰুদ্ধ: | শোণিতৰ! |
চিত্ৰ: | এৰা। বাণৰ জীয়ৰী। |
অনিৰুদ্ধ: | (কিছুপৰ মনে মনে থাকি) তুমি এতিয়া ক’লৈ যাবা? |
চিত্ৰ: | মই চিত্ৰ বেচিবলৈ আন ঠাইলৈ যাম। |
অনিৰুদ্ধ: | বালক! তোমাৰ মুখৰ ভাব কিয় এনে? |
চিত্ৰ: | কেনে? |
অনিৰুদ্ধ: | বালক! (মনে মনে ভাবে) |
চিত্ৰ: | এৰা এতিয়াই আত্মপ্ৰকাশ নকৰিলে বেয়া হ’ব কুমাৰ! |
অনিৰুদ্ধ: | কি? |
চিত্ৰ: | সঁচা কথা কওঁ শুনক। |
অনিৰুদ্ধ: | কি? |
চিত্ৰ: | মই এই কুঁৱৰীৰ তাৰ পৰা আহিছো। |