এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩৬
বাটৰুৱা: | মানুহক সুধিলে গম পাবা! এই বাটটোৱেদি গৈ থাকা বাৰু, এতিয়া যাওঁহে, তুমি যাবা। |
(বাটৰুৱাটো যায়গৈ)
চিত্ৰ: | এৰা, এতিয়া কুমাৰৰ তালৈহে যাব লাগিল। কিবা বুদ্ধি কৰি কুমাৰৰ সৈতে চিনাকি হোৱা যাওক। |
(এনেতে সনাতন সোমাই আহে।)
সনাতন: | তুমি ক’ৰ? |
চিত্ৰ: | মই গন্ধৰ্ব, চিত্ৰ-বিক্ৰেতা। মই চিত্ৰ বেচি ফুৰো। |
সনাতন: | তুমি ইয়ালৈ অহা কিমান দিন হ’ল? |
চিত্ৰ: | মই এতিয়া পাইছোহিহে। |
সনাতন: | তুমি এতিয়া ক’ৰ পৰা আহিলা? |
চিত্ৰ: | মই বহু ৰাজ্য ঘূৰি ঘূৰি আহিছো। |
সনাতন: | তুমিনো কি চিত্ৰ বেচা? |
চিত্ৰ: | মই সুন্দৰ সুন্দৰ দৃশ্যপট আৰু নানা সুন্দৰীসকলৰ পট বেচো। |
সনাতন: | বাৰু, এখন দেখুৱাচোন। |
চিত্ৰ: | (এখন ছবি দিয়ে) চাওক— |
সনাতন: | (ছবি চাই) বেছ সুন্দৰ ছবি। বাৰু, মই তোমাৰ কেইখনমান ছবি লম। তুমি মোৰ সৈতে আহিব পাৰিবানে? |
চিত্ৰ: | ক’লৈ কুমাৰ? |
সনাতন: | কুমাৰৰ প্ৰাসাদলৈ। |
চিত্ৰ: | কুমাৰৰ প্ৰাসাদলৈ? আপোনাৰ পৰিচয় মই পাব পাৰোনে? |
সনাতন: | ওঁ, মই কুমাৰ অনিৰুদ্ধৰ এজন বন্ধু। |
চিত্ৰ: | ভাল তেন্তে, বলক কুমাৰ। |
সনাতন: | আহা তেন্তে। |
(আগবাঢ়ে)
চিত্ৰ: | এৰা, এই সুবিধাতে অনিৰুদ্ধৰ কাষ চাপিবগৈ লাগিব। |
(যায়গৈ)