হৈছে- destroyer and preserver – বিধ্বংসী আৰু সংৰক্ষণকাৰী।
প্ৰয়াত কবি বৈশ্যৰ উক্ত এটা স্তৱকৰ কবিতাটিত সকলো অপকৃতি আঁতৰাই, খাল-বিল সমান কৰা প্ৰলয়ৰ দৰে, সমাজৰ যতমানে কলুষতা আঁতৰাই ‘এই মাটিখান' অৰ্থাৎ জন্মভূমিক নিকা ৰূপত সজাই তোলাৰ দুৰ্বাৰ আকাংক্ষা প্ৰকাশ পাইছে। হয়তো কবিৰপৰা আমি আমাৰ সাহিত্য ভাণ্ডাৰলৈ আৰু অধিক বৰঙণি পালোহেঁতেন; কিন্তু জীৱন যুদ্ধত কৰি অহা দুৰ্দান্ত পৰিশ্ৰমৰ ফলতে হয়তো তেখেতৰ জীৱদ্দশা ক্ৰমাৎ টুটি আহিছিল আৰু জীৱনৰ বহু কামকে আধৰুৱা কৰি আমি কেতিয়াও লগ নোপোৱা সেই অজ্ঞাত ধামলৈ গুচি গৈছিল। অজান ৰাজ্যলৈ গতি কৰা তেখেতৰ আত্মাই শান্তি লাভ কৰক আৰু দূৰৰ পৰাই বংশ পৰিয়ালক সাহস, প্ৰেৰণা, উদ্যম যোগাওক যাতে তেখেতৰ আধৰুৱা আৰু মনত ভবা কামবোৰ তেওঁলোকে সম্পূৰ্ণ কৰিব পাৰে।
এই সুযোগতে প্ৰয়াত বৈশ্যদেৱৰ সহধৰ্মিনী আৰু চাৰি সুযোগ্য পুত্ৰই তেখেতৰ স্মৃতিত স্মৃতি-পত্ৰিকা প্ৰকাশৰ দৰে এক প্ৰশংসনীয় উদ্যোগ লোৱাত আমি অতি আনন্দিত হ'লোঁ আৰু শ্ৰীমান শেখৰজ্যোতি বৈশ্যই কৰা অনুৰোধ ৰক্ষা কৰি প্ৰয়াত বৈশ্যদেৱক আমি জনামতে তেখেতৰ পৰিচয় এই লেখাত প্ৰকাশ কৰাৰ প্ৰয়াস কৰিছোঁ। অজ্ঞাতে হোৱা ভুল-ভ্ৰান্তিৰ বাবে সকলোটিৰে ওচৰত আমি ক্ষমা বিচাৰিছো— ভগৱতা যৎবিধিয়তে সৰ্বমংগলায়।•
(লেখক সাতগাঁও হাইস্কুলৰ অৱসৰপ্ৰাপ্ত প্ৰধান শিক্ষক।)
(এই লেখাটোৰ ৰচনাকাল ২০১০ ইং)
