চনত উভয়েই নলবাৰী কলেজৰ পৰা বি.এ. ডিগ্ৰী লাভ কৰোঁ।
উমেশ বৈশ্য আছিল অসমীয়া ভাষা সাহিত্যৰ প্ৰতি একান্ত অনুৰাগী ছাত্ৰ আৰু ময়ো আছিলোঁ অসমীয়া ভাষা সাহিত্যৰ প্ৰতি শ্ৰদ্ধাশীল। সেয়ে, বৈশ্য আৰু মই উভয়েই অসমীয়া বিষয়ত এম.এ. পঢ়িবলৈ সিদ্ধান্ত গ্ৰহণ কৰি গুৱাহাটী বিশ্ববিদ্যালয়ৰ অসমীয়া বিভাগত নাম ভৰ্তি কৰোঁ আৰু তাত দুবছৰ। অধ্যয়ন কৰি এবছৰ অগা-পিছাকৈ, ক্ৰমে খ্ৰী. ১৯৬৬ চনত মই আৰু খ্ৰী. ১৯৬৭ চনত উমেশ বৈশ্যই এম.এ. ডিগ্ৰী লওঁ। এম.এ. ডিগ্ৰী লোৱাৰ পিছতেই মই সৰভোগৰ বৰনগৰ কলেজত প্ৰৱক্তা হিচাপে যোগদান কৰোঁ আৰু এবছৰ চাৰিমাহ কাল কলেজখনলৈ সেৱা আগবঢ়াই খ্ৰী. ১৯৬৮ চনৰ ডিচেম্বৰ মাহৰ ৪ তাৰিখে নলবাৰী কলেজলৈ আহোঁ আৰু সুদীৰ্ঘ একুৰি তেৰ বছৰৰো অধিক কাল এইখন শিক্ষানুষ্ঠানত নিৰৱচ্ছিন্নভাৱে শিক্ষকতা কৰি খ্ৰী. ২০০২ চনৰ ৩১ জানুৱাৰী তাৰিখে অৱসৰ গ্ৰহণ কৰোঁ। আনহাতে ছাত্ৰাৱস্থাৰে পৰা মিলন হাইস্কুল (পানীগাঁও), নতুন দেহাৰ মৌজা উচ্চ মাধ্যমিক (বৰ্তমান উচ্চতৰ মাধ্যমিক) বিদ্যালয় আদি কেইবাখনো স্কুলত শিক্ষকতা কৰা উমেশ বৈশ্যই এম.এ. (চূড়ান্ত) পৰীক্ষাত নৌবহোঁতেই, খ্ৰী. ১৯৬৬ চনত, গুৱাহাটীৰ বাণীকান্ত সোঁৱৰণী বালিকা উচ্চ মাধ্যমিক (বৰ্তমান উচ্চতৰ মাধ্যমিক) বিদ্যালয়ত সহকাৰী শিক্ষক পদত যোগদান কৰে। ইয়াৰ মাজতে তেওঁ বি.টি. ডিগ্ৰীও লয় আৰু খ্ৰী. ১৯৯২ চনত বিদ্যালয়খন উচ্চতৰ মাধ্যমিকলৈ উন্নীত হোৱাত তেওঁ তাৰ অসমীয়া বিষয়ৰ বিষয় শিক্ষক হিচাপে নিযুক্তি লাভ কৰে। ইয়াৰ পিছত খ্ৰী. ১৯৯৩ চনত তেওঁ তাৰ উপাধ্যক্ষৰ পদত অধিষ্ঠিত হয় আৰু শেষত খ্ৰী. ১৯৯৫ চনৰ ১ এপ্ৰিল তাৰিখে অধ্যক্ষৰ আসন শুৱনি কৰি নিষ্ঠা আৰু সততাৰে কাৰ্যনিৰ্বাহ কৰি থাকোতেই খ্ৰী. ১৯৯৮ চনৰ ১ আগষ্ট তাৰিখে তেওঁ অকাল আৰু আকস্মিক বিয়োগ বৰণ কৰে। তেতিয়া তেওঁৰ বয়স হৈছিল মাথোন ৫৯ বছৰ।
সহপাঠী বন্ধু বৈশ্যৰ বিয়োগৰ বাতৰিটো কিছু পলমকৈ পোৱাৰ কাৰণে মই তেওঁক শেষ শ্ৰদ্ধা জনাবৰ সুযোগ নাপালোঁ। সেয়ে, মোৰ হৃদয় মনত যি দুখ ৰৈ গ'ল, সি আজিও মোক মানসিকভাৱে যন্ত্ৰণা দিয়ে।
আজীৱন শিক্ষাব্ৰতী, কৃতী শিক্ষক, সু-সংগঠক আৰু সুদক্ষ শিক্ষা প্ৰশাসক উমেশ বৈশ্য আছিল অবিস্মৰণীয় সৃজনশীল প্ৰতিভাৰ অধিকাৰী ব্যক্তি।
ষষ্ঠ শ্ৰেণীৰ ছাত্ৰ হৈ থাকোতেই (খ্ৰী. ১৯৫৪), তেওঁ ‘ৰাতিপুৱা’ শীৰ্ষক
