পৃষ্ঠা:শিল্পীপ্ৰাণ উমেশ বৈশ্য.pdf/১৮৪

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
 

হে প্ৰিয় বন্ধু

যোগেশ মল্ল বুজৰবৰুৱা

শ্ৰীমন্তপুৰ, গুৱাহাটী

দুকুৰি বছৰ আগত এটি শুভমুহূৰ্তত
হৈছিলো পৰিচয় নলবাৰী কলেজত
নতুন আশা নতুন কল্পনা
সুন্দৰ ভৱিষ্যত গঢ়াৰ আশাবোৰ বুকুৰ মাজত॥

গম্ভীৰ পৰিবেশ কলেজৰ
ব্যক্তিত্বপূৰ্ণ পূজ্য প্ৰিঞ্চিপাল গোস্বামী ছাৰ
আৰু অধ্যাপক সকল
ভাই-ভনীৰ সম্বন্ধৰে ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ
যেন পবিত্ৰ মিলনৰ থল॥

তাৰ মাজতে -
সা ৰে গা পা ধা ৰে
ওচৰ চাপিছিলো বন্ধু আমি
যেন একে সুৰতে মগন।
জমিৰ চাৰৰ সুৰত সুৰ মিলাই
শিকিছিলো বিষ্ণু-জ্যোতিৰ গান।

সূৰ্য্যৰ ভাগিন তুমি
মুখমণ্ডলত যেন পূৰ্ণ চন্দ্ৰৰ জেউতি
বহল কপাল উজ্জ্বল চকু মুখত নিৰ্মল হাঁহি,
দৃঢ়তাৰে ধৰি ৰাখিছিলা সংস্কৃতিৰ গতি॥