বালিলেছাৰ প্ৰথম উচ্চ শিক্ষিত
উমেশ চন্দ্ৰ বৈশ্য
হৰেন্দ্ৰ নাথ কলিতা
দিঘেলী,নলবাৰী
নলবাৰী চহৰৰ পৰা পাঁচ কিলোমিটাৰমান দক্ষিণত অৱস্থিত বালিলেছা
এখন ঐতিহ্যপূৰ্ণ গাঁও। এই গাঁৱতেই আছে বিখ্যাত মহিমাময়ী কালীগোসাঁনীৰ
মন্দিৰ আৰু কালীসাগৰ পুখুৰী। এই গাঁৱৰ পূব দিশেদি বৈ গৈছে পাগলাদিয়া
নৈ। এই গাঁৱতে ১৯৩৯ চনৰ অক্টোবৰ মাহৰ ৩ তাৰিখে উমেশ বৈশ্যৰ জন্ম
হয়। তেওঁৰ পিতৃ প্ৰয়াত বন্তিম বৈশ্য আৰু মাতৃ প্ৰয়াত পবিত্ৰপ্ৰিয়া বৈশ্য।
বন্তিৰাম বৈশ্য আছিল এজন সোণৰূপৰ অলংকাৰ গঢ়া শিল্পী। সোণাৰী কাম
কৰিয়ে পৰিয়ালটোৰ ভৰণ-পোষণ দি কোনোমতে চলিছিল।
৬ বছৰ বয়সত ১৯৪৫ চনত বালিলেছা মজলীয়া বিদ্যালয়ৰ প্ৰাথমিক
শাখাৰ ক-মান শ্ৰেণীত নাম ভৰ্তি কৰি শিক্ষা জীৱনৰ পাতনি মেলে। সেই
সময়ত বালিলেছা এম.ভি. স্কুলখনেই দক্ষিণখাতা মৌজা অঞ্চলৰ একমাত্ৰ
শিক্ষানুষ্ঠান। ১৯৩৫ চনত বালিলেছা এম.ভি. স্কুল প্ৰতিষ্ঠা হৈছিল। ১৯৫২
চনত উক্ত বিদ্যালয়ৰ পৰাই বৃত্তি লাভ কৰি মজলীয়া বিদ্যালয়ৰ শেষ পৰীক্ষাত
উত্তীৰ্ণ হয়। মেধাবী ছাত্ৰ উমেশ বৈশ্যই সৰুৰে পৰাই সংগীত চৰ্চা কৰিছিল।
১৯৫৩ চনত নলবাৰী দেৱীৰাম পাঠশালা হাইস্কুলৰ পঞ্চম শ্ৰেণীত
নাম ভৰ্তি কৰে। তেতিয়াৰ দিনত এম. ভি. স্কুলত ইংৰাজী শিক্ষা নথকা বাবে
সপ্তম শ্ৰেণীৰ পৰিৱৰ্তে পঞ্চম শ্ৰেণীত নাম লগাব লাগিছিল। দেৱীৰাম হাইস্কুলৰ
পৰা পিছত তেওঁ নলবাৰী গৰ্ডন হাইস্কুললৈ যায় (বৰ্তমান হায়াৰ চেকেণ্ডাৰী)।
১৯৫৯ চনত গৰ্ডন হাইস্কুলৰ পৰা প্ৰৱেশিকা পৰীক্ষা দি দ্বিতীয় বিভাগত পাছ
কৰে। উমেশ বৈশ্য বালিলেছা গাঁৱৰ অনুসূচীত জাতিৰ প্ৰথম মেট্ৰিকুলেট।
১৯৬২ চনত নলবাৰী কলেজৰ পৰা আই. এছচি পাছ কৰে।
আৰ্থিক দৈন্যৰ কাৰণে বিজ্ঞান শিক্ষা বাদ দি কলা বিভাগত পঢ়িবলৈ
