বিবাহ
• লৰালৰিকৈ বিয়া সোমালে লাহে-ধীৰে অনুতাপ কৰি থাকিব লগা হয়।
• সাধাৰণ বৈবাহিক জীৱন গৌৰৱময় কৌমাৰ জীৱনতকৈ শ্ৰেষ্ঠ।
• বিয়া নোহোৱালৈকে মানুহৰ চৰিত্ৰ আধাহে গঠিত হয়।
• নিজৰ ধ্বংস সাধিবলৈ হ'লে ধনী তিৰুতা বিয়া কৰাবা।
• বিয়াত সৌভাগ্যশালী নহ'লে সৌভাগ্যশালী হৈ ওপজা মিছা।
• চিপজৰী আৰু লগুণ-গাঁঠি কপাল-গুণীয়া কথা।
• বিয়াৰ আগত মানুহে সপোন দেখে, বিয়াত সাৰ পায়।
• ঘৈণী লঘু হলে গিৰিয়েক গধুৰ হয়।
• সজ ঘৈণী লাগিলে সজ জীয়ৰী আনিবা।
• পুৰুষৰ বৰ্হিদৃষ্টি, তিৰুতাৰ অন্তৰ্দৃষ্টি।
“সংসাৰৰ উপেক্ষা ৰাশিয়ে নাশিবনে শান্তি হৃদয়ৰ?
বাটৰুৱা লোকৰ কথাতে ভাঙিবানে আপোনাৰ ঘৰ?
অভিমান ভৰা হৃদয়ত বিন্ধিবতো উপেক্ষা বাণে!
আমি হেৰা নৰ সংসাৰত দাসৰা যে দাস, নাজানানে?”
আদৰ্শ
১। এটি মহৎ চৰিত্ৰৰ বিকাশ সিজনৰ অন্তৰাত্মাৰ অৰ্দ্ধপ্ৰকাশ মাত্ৰ। তেওঁৰ অন্তৰ্জগতে বহিৰ্জগতত নিজৰ ৰূপ দেখুৱাবলৈ কৰা যুজ-বাগৰবোৰেই তেওঁৰ দিঠকৰ সপোন আৰু তাৰ সিদ্ধিখিনিয়েই সাধনা। সেই আদৰ্শ বা সপোনবোৰৰ পৰিপাটিতা, তীব্ৰতা আৰু উদগ্ৰীৱতা অনুসৰিয়েই তেওঁৰ সাধনাই গঢ় লয়।
২। সপোন দেখি সেই সপোনবোৰ দিঠকত পৰিণত কৰিবলৈ যত্ন নকৰা মানে অন্তৰাত্মাৰ বিশ্বাসঘাতকতা কৰা। কিছুমান সপোনৰ আকৌ এনে হেঁচা যে সিহঁত সাৰ্থক নোহোৱাকৈ নেৰে, সেইবোৰৰ জুই কোনোমতেই নুনুমায়; সেইবোৰেই প্ৰতিভা, “নৱনৱোন্মেষশালিনী বুদ্ধি।”
৩। সপোনবোৰেই সৌভাগ্যৰ সোণালী জিলিঙনি; তালৈ পিঠি দিলে বা সেই।
