এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
কবিতা
গুণ-গুণনি এটা শুনিছোঁ—য’ত বজোৱা নাই তোমাৰ বাঁহী
ঝৰ-ঝৰণি শুনিছোঁ
য’ত কোনো কালে বৈ অহা নাই পাহাৰী নদী।
এই বননিত নুশুনাকৈ শুনিব পাৰি
নোচোৱাকৈ চাব পাৰি
মাথো নুশুঙাকৈ শুঙিব নোৱাৰি— বিষ ফুল,
এই বননিৰ যি বাটেৰে তুমি খোজকাঢ়া সেই বাটৰ কোনো দিশ নাই
তুমি যি দিশেৰে গুচিযোৱা
সেই দিশত মই নাই।
তুমি নথকা দেশ নাই, মাটি-পানী-বায়ু সৰ্ব্বব্যাপী তোমাৰ তেজ
তোমাৰ উত্তাপেৰে আমাৰ দিন,
আমাৰ দিনৰ ৰাতি নাই— ৰাতিবোৰক পোহৰ কৰা তুমি
উত্তাপৰ চুমা খায়,
সেই বাবেই তোমাক চুই চাই ৰ’দে-আজীৱন বুৰাই ৰাখে বৰষুণে
ওমান নোপোৱাকৈ
তোমাক খুলি খুলি খায় হালধীয়া জোনটোৱে।
ৰচনাকালঃ ২০০৪
৩২/শস্য তেজৰ অন্য ঋতু
