পৃষ্ঠা:শস্য তেজৰ অন্য ঋতু.pdf/৩৭

গুৰু শঙ্কৰ

আজানুলম্বিত হে গুৰু শঙ্কৰ- মাথো এবাৰ চাই যোৱাহি তোমাৰ এই অত্ৰাহি
ভকতৰ জীৱন
এবাৰ চাই যোৱাহি তোমাৰ এই ঘাম আৰু তেজৰ কীৰ্ত্তন-ভাগৱত—
গুণমালাৰ সুৱৰ্ণ ৰং—
চাই যোৱাহি তোমাৰ এই দেশ-মাটি, সৰিয়হ তলি
চুই দিয়াহি এবাৰ এই আকাশী গঙ্গা— লুইতৰ বগী বালি,
চাই যোৱাহি চিহ্নযাত্ৰা, বজায় যোৱাহি এবাৰ এই বৰকাঁহ-খোল-মৃদঙ্গ-তাল,
হে গুৰু শঙ্কৰ চাই যোৱাহি চাই যোৱাহি তোমাৰ ভাগৱতৰ
আজি কি এক অবিৰত শোভাযাত্ৰা।

তোমাৰ সেই মহী-কাপেৰে সজোৱা পুৰাতন শব্দবোৰ
এতিয়া আমাৰ বুকুৰ মাজলৈ উঠিছে— বৰকাঁহৰ দৰে বাজিছে
সেউজীয়া পাতৰ দৰে কঁপি-কঁপি ওখ বিৰিখত উঠি, গাইছে এক সুৱদী
বনৰীয়া গান।

জীৱনৰ কিমানলৈ পানী বুৰিলে বাৰু এই জীৱন বহু জীৱনৰ সমতুল্য হয়
কিমান তললৈ নামিলে এই জন্ম মৃত্যুৰ সমজোখাৰ হয়
গাবলৈ পাৰিম নে এই জীৱনতকৈ দীখল-ওখ সুদূৰৰ গান
যিগান হ’ব তোমাৰ দৰে প্ৰেমময় য’ৰ পৰা উৰিব ফুৰফুৰীয়া মাটিৰ সুগন্ধি।
তোমাৰ এই অনন্তময় যাত্ৰাৰ শেষৰ পৰা আমাৰ এই যাত্ৰা
কেনেকৈ সাঁজো এই উকা পৃথিৱী,
ক’ত ৰোঁও গছ-লতা, ক’ত আঁকো বতাহৰ নক্সা,
দুখ-দৈন্যতাৰে উপচা আমাৰ এই প্ৰেমৰ টঙী
ক’ত ৰাখো সযতনে তোমাৰ এই অনিৰ্বাণ সুৰ আৰু প্ৰজ্ঞা
কেনেকৈ ফু-মাৰো তোমাৰ এই নীলা বাঁহীত
কেনেকৈ বাঁও চপচপীয়া এই জীৱন নাওৰ বঠা,

আজানুলম্বিত হে অবিৰত অনন্ত পুৰুষ
তুমি মোৰ গুৰু, মৃত্যুৰ ইপাৰৰ-সিপাৰৰ কৌটি যোজন বাটৰ।

ৰচনাকাল : ২০০২

শস্য তেজৰ অন্য ঋতু/২৯