এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
৬৩
শনি চৰিত
এহিমতে কতোদিন গৈলন্ত বহিয়া।
কটাইলা শ্ৰীবৎস কাশ সুখক ভুঞ্জিয়া॥
একদিনা যোঢ়াতে শ্ৰীবতৎস ৰাজন।
শ্বশুৰৰ আগে কহে কৰি নিবেদন॥
আজ্ঞা দিয়া মহাৰায় নিজ দেশে যাওঁ।
জ্ঞাতি বন্ধু প্ৰজাসব প্ৰাণ ভৰি চাওঁ॥
হেনশুনি দুঃখ চিত্তে বোলে বাহু ৰাজা।
এহি ৰাজ্যে থাকি শেষে হৈও বাপু ৰাজা॥
যাইবাক নলাগে বাপু প্ৰাগদেশ ৰাজ্য।
ই ৰাজ্যত ৰাজা হুয়া সাধা মোৰ কাৰ্য্য॥
শুনিয়া বুলিবে লৈলা শ্ৰীবৎস ৰাজন।
নিদিয়ো ৰাজন মোক বাধা অকাৰণ॥
নিজ ৰাজ্যে যাইবো আজি এই মোৰ বাক।
শুনি বাহুৰাজা আজ্ঞা দিলা সাৰথিক॥
বুলিলন্ত বাহুৰাজা সৈন্য সব চাইয়া।
জামাতাৰ সঙ্গে সবে চলিও সাজিয়া॥
হেনশুনি বুলিলঙ্ক শ্ৰীবৎস ৰাজন।
সৈন্য ঘোৰা হাতী আদি নাহি প্ৰয়োজন॥
দক্ষিণ সমুদ্ৰ তীৰে আমাৰ বসতি।
যাইবাক নপাৰে তৈত সৈন্য ঘোৰা হাতী॥
তাত পাছে শ্ৰীবৎস নৃপতি মহামতি।
তাল বৰ্তালক স্মৰিলন্ত শীঘ্ৰগতি॥
