এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
৬০
শনি চৰিত
এবে মোক ক্ষমিয়োক।
মনে ক্ৰোধ এৰিয়োক॥
ক্ষমা ভিক্ষা মাগোঁ আমি।
দান্তে তৃণ ধৰি স্বামী॥
দয়া কৰি দিয়া বৰ।
দেব দেব শনৈশ্চৰ॥
এহি বুলি দণ্ডৱতে।
স্তুতি কৰি নানামতে॥
শ্ৰীবৎস নিমাত ভৈলা।
শনি বুলিবাক লৈলা॥
শুনিও শ্ৰীবৎসৰাজ।
ঘটিল বিষম কাজ॥
তুষ্ট ভৈলোঁ তযু প্ৰতি।
শুনা আবে মহামতি॥
পুজি মোক নিৰন্তৰ।
সুখে থাকা নৰবৰ॥
দুই ভাৰ্য্যা লৈয়া সঙ্গে।
স্বস্থানে চলিও ৰঙ্গে॥
হুয়া একচ্ছত্ৰী ৰাজা।
পালিও যতেক প্ৰজা॥
দশ হাজাৰ বছৰ।
থাকা সুখে নৰবৰ॥
