এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
৫৭
শনি চৰিত
তাত পাছে আথেবেথে উঠি নৰপতি।
বাম পাশে বসাই লৈলন্ত চিন্তা সতী॥
প্ৰেম অনুৰাগে দুইৰো পুলক অন্তৰ।
পাহৰি গৈলন্ত দুয়ো দুখ বিচ্ছেদৰ॥
হইয়া অধীৰ চিত্ত শ্ৰীবৎস ৰাজন।
বাৰে বাৰে চিন্তাক কৰিলা আলিঙ্গন॥
বদনে চুম্বন দিয়া পৰয় আনন্দে।
বহিয়া গৈলন্ত নেত্ৰজল প্ৰেমমদে॥
তাত পাছে সুকোমল শয্যাৰ ওপৰ।
আনন্দিত ভাৱে শুতিলন্ত নৰবৰ॥
সেবিল তাহাৰ পদ ভদ্ৰা চিন্তাসতী।
পৰম আনন্দে বঞ্চিলেক সিটো ৰাতি॥
অনন্তৰে ৰজনী প্ৰভাত আসি ভৈলা।
সভা পাতি বাহু ৰাজা উৎসৱ কৰিলা॥
নানামতে শ্ৰীবৎস চিন্তাক কৰি পুজা।
পৰম সন্তোষ লভিলেক বাহু ৰাজা॥
ৰাজাৰ সভাত বসি সভাসদ জনা।
ৰাজনীতি নানা শাস্ত্ৰ কৰে আলোচনা॥
ব্যাসকেৱ বিৰচিত মহাভাৰতৰ।
মিলন কাহিনী ইটো শ্ৰীবৎস চিন্তাৰ॥
পৰম মঙ্গলপ্ৰদ জানা নৰগণ।
শিৱপদ শিৰে ধৰি ৰচে দীন জন॥
⸺•⸺
