এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
৫৪
শনি চৰিত
উচ্চ নীচ যোগ বিধি কদাপি নকৰে।
সুখ দুখ ভোগ মাথো কৰ্ম্ম ফলে কৰে॥
কদাপি নহওঁ ৰাজা আমি নীচ জন।
স্থিৰ কৰি শুনা ৰাজা আমাৰ বচন॥
এহি বুলি শ্বশুৰৰ আজ্ঞা শিৰে ধৰি।
বৰ্ণাইলা কাহিনী ৰাজা এক এক কৰি॥
যিমতে আছিলা ৰাজা প্ৰাগদেশ পতি।
শ্ৰীবৎস নামত তাৰ ভাৰ্য্যা চিন্তা সতী॥
চিৰকাল ধৰ্ম্মমতে পালন্ত প্ৰজাক।
যিমতে ঘটিল তাৰ দৈব্যৰ বিপাক॥
লক্ষ্মী সঙ্গে ঘটে যেন শনিৰ বিবাদ।
উভয়ৰ দন্দ যেন ঘটাইলা প্ৰমাদ॥
শনি কোপে যিবামতে বাজ্য নাশ ভৈলা।
বনবাস স্ত্ৰী বিচ্ছেদ যিমতে ঘটিল॥
মৃত্যু সম দুখ যেন দ্বাদশ বছৰ।
পৰিয়া শনিৰ কোপে পাইলা নৰবৰ॥
সমস্ত কাহিনী ৰাজা বৰ্ণাইলা সভাত।
হেন শুনি বাহু ৰাজা কৰি যোড়হাত॥
বুলিলা বচন অতি সভয় অন্তৰ।
অজ্ঞান আমাক ক্ষমা কৰা নৰবৰ॥
ধন্যা ধন্যা ভদ্ৰাৱতী মোহোৰ দুহিতা।
তাইৰ পুণ্যে ভৈলো ধন্য আমি পিতা মাতা॥
